Προηγούμενοι Δήμαρχοι

ΔΗΜΑΡΧΟΙ ΚΑΙ ΔΗΜΟΤΙΚΟΙ ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ ΤΗΣ ΚΕΡΥΝΕΙΑΣ 1880-2016

ΣΥΝΤΟΜΗ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ

Το πιθανότερο είναι ότι η Κερύνεια ιδρύθηκε από τον Αχαιό στρατιωτικό Κηφέα. Με το τέλος του Τρωικού  πολέμου, γύρω στο 1050 π. Χ., μεγάλος αριθμός Αχαιών εποικίζει τη Βόρεια ακτή της Κύπρου και ο αριθμός είναι τόσο μεγάλος που η περιοχή παίρνει το όνομα Αχαιών Ακτή. Στο Αίγιο της Πελοποννήσου υπήρχε πόλη με το όνομα Κερύνεια και πιθανολογείται ότι σε αυτή οφείλεται το όνομα της Κερύνειας στην Κύπρο.

Ο πολιτισμός και η ιστορία της Κερύνειας ανάγεται σε μια από τις αρχαιότερες περιόδους που γνώρισε η Κύπρος και χρονολογείται γύρω στο 8200-4000 π.Χ.  Από τους ιστορικούς χρόνους η Κερύνεια αναφέρεται ως μία από τις πόλεις βασίλεια της Κύπρου που διατήρησαν τον ελληνικό τους χαρακτήρα, παρά το πέρασμα πολλών κατακτητών από το νησί.

Πτολεμαίοι, Ρωμαίοι, Βυζαντινοί, Φράγκοι, Ενετοί, Τούρκοι και στο τέλος οι Άγγλοι κατέκτησαν την Κύπρο και άφησαν τα σημάδια από το πέρασμα τους. Τη  ρωμαϊκή εποχή κτίζεται το Κάστρο της Κερύνειας, το οποίο ενισχύεται αργότερα από  τους Βυζαντινούς, τους Λουζινιανούς και τους Ενετούς κατακτητές.

Με την Οθωμανική κατοχή, 1572- 1878 η πόλη της Κερύνειας παρακμάζει και μόλις το τέλος του 18ου αιώνα αρχίζει η πρόοδος.

Οι πρώτοι Δήμαρχοι, βάσει του Οθωμανικού νόμου που θεσπίσθηκε μετά το 1856 έπρεπε να ήταν Οθωμανοί, παρόλο που η πλειονότητα των κατοίκων ήταν Έλληνες.

Ακολουθεί η αγγλική κατοχή (1878-1960). Το 1880 γίνεται ανασύσταση των δημαρχείων. Τα δημοτικά συμβούλια εκλέγονται με βάση τον Κανονισμό του 1882, κατά τον οποίο οι δήμαρχοι εκλέγονται πλειοψηφικά. Το δημοτικό συμβούλιο της Κερύνειας είναι εννεαμελές.

Ο πρώτος γνωστός Έλληνας Δήμαρχος της Κερύνειας εκλέγεται το 1880 και είναι ο ναυτέμπορας Δημήτριος Μιχαηλίδης ο οποίος παύεται λόγω του οθωμανικού νόμου.   

Το 1885 τον διαδέχεται ο Χατζημουσταφάς Χουλούσης.

Το 1886 τα μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου είναι 4 Οθωμανοί και 4 Χριστιανοί, οι οποίοι επιλέγουν Δήμαρχο τον Γιώργο Σιακαλλή, δικηγόρο, καταγόμενο από πλούσια οικογένεια της Κύπρου. Αντιδήμαρχος εκλέγεται  ο γιατρός Fuleihan από τη Βηρυτό. Ανάμεσα στα μέλη είναι και ο Χ΄ Γρηγόριος Δημητριάδης, ο κατ’εξοχήν προύχοντας της Κερύνειας.

Το 1888 τον διαδέχεται ως Δήμαρχος ο Δημήτριος Δημητριάδης, γιος του προύχοντα Χ΄Γρηγορίου, με σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Βηρυτού, ο οποίος παραμένει μέχρι το 1891.

Την περίοδο 1891- 1893 εκλέγεται Δήμαρχος ο Μιλτιάδης Σιακαλλής και αντιδήμαρχος ο Απτουλλά Μολλά Μεχμέτ.

Την περίοδο 1893- 1894 εκλέγεται Δήμαρχος ο ΧασάνΦακκίΕφέντης.

Την περίοδο 1894-1906  ορίζονται από τον Αρμοστή, υπηρεσιακοί Δήμαρχοι κυρίως Άγγλοι Επαρχιακοί Διοικητές.

Το 1907 γίνονται εκλογές και εκλέγεται Δήμαρχος ο Χριστόδουλος Φιερός ο οποίος μένει Δήμαρχος μέχρι το 1914.

Την περίοδο 1917 – 1935 εκλέγεται Δήμαρχος ο Χαρίλαος Δημητριάδης, νέος 27 ετών, δικηγόρος του Πανεπιστημίου Αθηνών και  τον επόμενο χρόνο διορίζεται δημοτικός Σύμβουλος ο γιατρός Σπύρος Χαραλαμπίδης, ο οποίος μένει μαζί  με τον ίδιο Δήμαρχο μέχρι το 1935. Το 1919 προστίθεται στο Δημοτικό Συμβούλιο ο δικηγόρος Δωρόθεος Καρολίδης και το 1920 ο δικηγόρος και λόγιος Σάββας Χρίστης.

Η αγαστή συνεργασία μεταξύ τους έφερε θεαματικά αποτελέσματα στη βελτίωση της πόλης. Κτίζεται καλή Δημοτική Αγορά και γραφεία του Δημαρχείου, αγοράζεται ηλεκτρική γεννήτρια και ηλεκτροφωτίζεται η πόλη, κτίζονται δημοτικά θαλάσσια λουτρά, αποχωρητήρια, σφαγείο, γήπεδο του τένις, βελτιώνεται η υδροδότηση της πόλης. Λόγω της Μικρασιατικής καταστροφής παρακμάζει το εμπόριο, αλλά προοδεύει ο τουρισμός. Κτίζεται το πρώτο ευρωπαϊκού τύπου Ξενοδοχείο του Κώστα Κατσελλή, ενώ πολλοί Άγγλοι μετοικίζουν στην Κύπρο, κτίζουν σπίτια και μένουν μόνιμα στην πόλη. Με την εξέγερση των Οκτωβριανών το 1931 διακόπτεται αυτή η ομαλότητα. Πολλοί συλλαμβάνονται στην Κερύνεια. Ο δήμαρχος αρνείται να αναρτήσει την αγγλική σημαία στο Δημαρχείο και εκδιώκεται, το 1935,  ύστερα από 18 χρόνια στη θέση του Δημάρχου.

Ο Κυβερνήτης Πάλμερ διορίζει την περίοδο 1935- 1943 νέο Δήμαρχο, τον Κώστα Φιερό, δικηγόρο, απόφοιτο αγγλικού Πανεπιστημίου και νέο Δημοτικό Συμβούλιο, οι οποίοι εργάζονται για την συνέχιση της ανάπτυξης της πόλης. Ασφαλτοστρώνουν δρόμους, αγοράζουν Πυροσβεστική, προσλαμβάνεται ταμίας του Δημαρχείου, ο Κώστας Καπετανόπουλος, ο οποίος στη συνέχεια γίνεται Δημοτικός Γραμματέας, θέση την οποία διατηρεί μέχρι το 1970.

Το 1943 εκλέγεται πανηγυρικά, χωρίς ανθυποψήφιο, ο Χαρίλαος Δημητριάδης με Αντιδήμαρχο το Σάββα Χρίστη. Ο Χαρίλαος Δημητριάδης επανεκλέγεται για άλλες δύο θητείες και παραμένει Δήμαρχος μέχρι το 1962.

Μετά τις δικοινοτικές ταραχές του 1963-1964 ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος διορίζει τα Δημοτικά Συμβούλια. Στην Κερύνεια διορίζει τον Στέλιο Κατσελλή, Δήμαρχο, το γιατρό Ξάνθο Χαραλαμπίδη Αντιδήμαρχο και τους Γιώργο Λεπτό, Ανδρέα Καριόλου και Σάββα Χατζηλαμπή μέλη. Οι Οθωμανοί δεν αποδέχονται το διορισμό τους.

Διαχωρίζονται καινούργια οικόπεδα, πολλοί ντόπιοι και ξένοι αγοράζουν από αυτά τα οικόπεδα, διαμορφώνεται το λιμάνι από την Αρχή Λιμένων. Η Κερύνεια αποκτά 12 νέα ξενοδοχεία εντός των δημοτικών ορίων της πόλης και άλλα τόσα εκτός της πόλης. Ο  προϋπολογισμός του Δήμου ανέρχεται στις 110.000 λίρες. Μετά την αφυπηρέτηση του Σάββα Καπετανόπουλου το 1970, ο Δήμος Καραμαλλάκης διορίζεται Δημοτικός Γραμματέας. Το νέο οίκημα του Δημαρχείου ολοκληρώνεται το 1970, με έξοδα της Πριγκίπισσας Ζήνας Ντε Τύρας. Ασφαλτοστρώνονται όλοι οι δρόμοι, βελτιώνεται ο οδικός φωτισμός, κτίζονται νέες υδατοδεξαμένες.

Το 1966 ιδρύεται ο Λαογραφικός Όμιλος Κερύνειας με πρώτο πρόεδρο του το Νίκο Χιωτέλλη, ο οποίος στεγάζεται στο νέο Δημαρχείο και ο οποίος αναλαμβάνει μεταξύ άλλων την οργάνωση πολλών κοινωνικών,  πολιτιστικών, καλλιτεχνικών και άλλων οργανώσεων.

Αυτή την ανάπτυξη διακόπτει η βάρβαρη τουρκική εισβολή του 1974. Ο εκτοπισμένος Δήμος Κερύνειας βρίσκει καταφύγιο και φιλοξενείται στο Δημαρχείο Λεμεσού. Το 1978 διαδέχεται το Στέλιο Κατσελλή ως Δήμαρχος ο Γεώργιος Τσίμον, ο οποίος αναπτύσσει έντονη αγωνιστική δραστηριότητα, αποστέλλοντας  μηνύματα διαμαρτυρίας σε όλα τα πλάτη και μήκη της γης, ενώ παράλληλα βοηθά με σεβαστά ποσά εκτοπισμένους και εκτοπισμένα σωματεία.

Την περίοδο 1989-1992 διορίζονται Δημοτικοί Σύμβουλοι, ένας από κάθε κόμμα, οι οποίοι εναλλάξ αναλαμβάνουν τη θέση του Δημάρχου. Αυτοί είναι οι Κωστάκης Κωνσταντίνου, Γιώργος Χρυσοχός, Κωνσταντίνος Ωρολογάς και Κρίνος Ελισσαίου.

Το 1989 η Κυβέρνηση παραχωρεί στο Δήμο ένα σπίτι επί της οδού Οθέλλου 9, όπου και στεγάζονται τα γραφεία του Δήμου και επιστρέφει η Βάσω Σιδερά στη θέση της Δημοτικής Γραμματέως.

Την περίοδο 1992-1996 και την περίοδο 1996-2001, με συμφωνία μεταξύ των κομμάτων εκλέγεται Δήμαρχος η δικηγόρος Έλλη Λεπτού.

Την περίοδο 2002-2006 εκλέγεται Δήμαρχος ο Κωνσταντίνος Ωρολογάς, Ιατρός και το 2003, παραχωρείται έναντι συμβολικού ενοικίου,  νέο προσωρινό οίκημα για το Δημαρχείο, παλαιά τουρκοκυπριακή κατοικία η οποία επιδιορθώθηκε από το Κράτος στην οδό Λεωφόρου Μάρκου Δράκου, 8, 1102 στη Λευκωσία. Το 2003 διορίζεται στη θέση της Δημοτικής Γραμματέως η κ. Ειρήνη Κοκότη, θέση την οποία κατέχει μέχρι σήμερα.

Την περίοδο 2007- 2011 εκλέγεται Δήμαρχος η Μαρία Ιωάννου, το 2012 – 2016 ο Γλαύκος Καριόλου και στη συνέχεια η Ρίτα Ελισσαίου Κωμοδίκη την περίοδο 2017 -2024.

Όλοι αναπτύσσουν έντονη δράση ενάντια στην εισβολή και τη κατοχή και συνεχίζουν τον αγώνα για διαφώτιση και δικαίωση των εκτοπισμένων δημοτών.