Ο Δήμος Κερύνειας υπενθυμίζει και συγκρίνει
Η εισβολή στην Ουκρανία ξύπνησε οδυνηρές αναμνήσεις στους Ελληνοκύπριους. Προκάλεσε οργή και παγκόσμια κατακραυγή. Η παγκόσμια κοινότητα αντιδρά έναντι της καταπάτησης του Διεθνούς Δικαίου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ομοψυχούν όλες οι χώρες. Επιβάλλουν αυστηρές κυρώσεις έναντι του Ρώσσου εισβολέα.
Και εμείς εδώ στη Κύπρο διερωτόμαστε αν το Διεθνές Δίκαιο μπορεί να ερμηνεύεται κατά το δοκούν. Ίδια τα γεγονότα του 1974 της εισβολής της Τουρκίας στην Κύπρο με την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία το 2022. Διαφορετική η ερμηνεία του Διεθνούς Δικαίου στην Ουκρανία και διαφορετική η ερμηνεία του στην περίπτωση της Κύπρου. Γι’ αυτό δεν πρέπει να μιλούμε πλέον για Διεθνές Δίκαιο αλλά για Διεθνή Υποκρισία, η οποία εξυπηρετεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα συμφέροντα των μεγάλων και ισχυρών της γης.
Εμείς εδώ στην Κύπρο, Κυβέρνηση και λαός έχουμε ιερή υποχρέωση να θυμίζουμε σε όλους την εισβολή της Τουρκίας και την κατοχή της μισής μας πατρίδας.
20 Ιουλίου 1974- Ημέρα εισβολής της Τουρκίας στην Κύπρο
Αεροπλάνα, ελικόπτερα, πλοία, τανκς, βομβαρδισμοί, κανονιοβολισμοί, βιασμοί, λεηλασίες, εκτελέσεις εν ψυχρώ στρατιωτών και άμαχου πληθυσμού.
Κατάληψη του 36,2% του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας.
200.000 ελληνοκύπριοι ξεριζώνονται με τη βία των όπλων από τις πατρογονικές εστίες.
- 2467 αιχμάλωτοι πολέμου
- 1000 νεκροί
- 1619 αγνοούμενοι
- εποικισμός των κατεχόμενων κυπριακών εδαφών από τα Τούρκικα Στρατεύματα.
Ότι συμβαίνει σήμερα στην Ουκρανία, το ζήσαμε ακριβώς το ίδιο και εμείς στην Κύπρο.
Δεν έχει σημασία αν πέρασαν 48 χρόνια από την εισβολή. Σημασία έχει ότι η Τουρκία συνεχίζει να καταπατά το Διεθνές Δίκαιο και τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας και του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, γι’ αυτό και θα πρέπει να της επιβληθούν κυρώσεις από τους ισχυρούς τη γης, όπως στην περίπτωση της Ουκρανίας. Χρέος και υποχρέωση μας όμως έχει και η Κυβέρνηση μας να ζητά την εφαρμογή του Διεθνούς Δικαίου και στην Κύπρο, να ζητά κυρώσεις εναντίον της Τουρκίας και όχι να προσπαθεί να εξευμενίσει την Τουρκία με Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης, ωσάν να το πρόβλημα μας δεν είναι η εισβολή και η κατοχή, αλλά η απόκτηση εμπιστοσύνης μεταξύ των Ελληνοκυπρίων και των Τουρκοκυπρίων.
Αν θέλουμε και εμείς, εδώ στην Κύπρο, να δικαιωθούμε χρειάζεται αγώνας, πίστη, ελπίδα και σωστή πολιτική και όχι ηττοπάθεια και προσπάθειες εξευμενισμού του άγριου θηρίου, του Τούρκου εισβολέα στην Κύπρο.
